بررسی میزان استرس شغلی و ارتباط آن با مدیریت دانش بر اساس مدل HSE

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مدیریت دانش و استرس در دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام پذیرفته است. جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی این دانشگاه به تعداد 440 نفر بوده که نمونه آماری آن بر اساس جدول مورگان به تعداد 205 نفر گزینش گردیدند. پژوهش حاضر با توجه به هدف آن، عمدتاً پژوهشی کاربردی است. از لحاظ ماهیت و روش تحقیق، توصیفی و ا ز نوع پیمایشی می باشد. پرسشنامه های مورد ا ستفاده در پژوهش، پرسشنامه مدیریت دانش محقق رفعتی (1387) و پرسشنامه استرس روانی شغلی مؤسسه سلامت و ایمنی انگلستان (2004) با ضریب پایایی به ترتیب 0.89 و 0.78 می باشد. برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار Spss 18 استفاده شده است. برای تعیین توزیع جامعه نمونه از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و برای بررسی ارتباط بین مدیریت دانش و استرس از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. با عنایت به نتایج آزمون، رابطه معنادار و مثبت بین مدیریت دانش و استرس تأئید می گردد؛ به عبارت دیگر می توان گفت افزایش مدیریت دانش به طور طبیعی استرس را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، دانایی محوری ، فشار روانی ، مدیریت استرس ، مدیریت دانش