بررسی اثرات نامطلوب درماندگی اخلاقی کارکنان در سازمانها

درماندگی اخلاقی یک مشکل اساسی در شغل های سازمانی است که کارکنان را در کلیه بخشهای سازمان تحت تأثیر قرار میدهد.وجود درماندگی اخلاقی در بین کارمندان می تواند سلامت جسمی، روانی و کیفیت زندگی آنان را مورد تهدید قرار داده و بهصورت مانعی برای دستیابی به اهداف توسعه فردی و اجتماعی آنان عمل کند.برخی از محققان معتقدند که منبع «درماندگیاخلاقی «برای کارکنان، وجود تعارض بین تمایل آنها برای انجام کارهای درست و اخلاقی از یک سو و قوانین سازمان در مورد »اقدامات مجاز و غیر مجاز از سوی دیگر است. شناخت تجربه درماندگی اخلاقی ممکن است باعث درک بهتر عواملی باشد که منجر بهکمبود نیروی انسانی میشود. بسیاری از کارمندان، حرفه خود را به این علت که نمیتوانند از عهده درماندگی اخلاقی موجود درمحل کارشان برآیند رها میکنند. تحقیقات نشان میدهد که هر قدر مشکلات اخلاقی افزایش پیدا کرده و درماندگی اخلاقی در کارکارکنان سازمان مورد توجه قرار نگیرد، کاهش واضحی را در رضایت، صرف وقت کارکنان برای انجام کار و کاهش موفقیت شغلی آنهاشاهد خواهیم بود. حمایت از کارکنانی که با درماندگی اخلاقی سروکار دارند برای حفظ آنان در حرفه خود ضرورت دارد. لذا رضایتو کارایی آنان به طور معناداری موفقیت سازمان را تحت تأثیر قرار میدهد.درماندگی اخلاقی و اثرات آن همواره به عنوان یک مسألهدر سازمانها مطرح بوده و نظریهپردازان جدید مدیریت بر این باورند که دو هدف اصلی مدیریت افزایش کفایت خدمات در جهترضایتمندی مشتری و تأمین رضایت کارکنان در جهت حفظ آنها در سازمان است.هدف از این پژوهش، بررسی اثرات نامطلوبدرماندگی اخلاقی کارکنان در دستگاه های اجرایی شهرستان رفسنجان می باشد. این پژوهش با استفاده از مطالعات مقطعی و روشتوصیفی از نوع همبستگی در جامعه آماری 111 نفری مدیران و معاونان دستگاه های اجرایی شهرستان رفسنجان انجام گردیدهاست. در این تحقیق جهت توصیف داده های جمع آوری شده، از انواع آماره های توصیفی و همینطور انواع آماره های استنباطی مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید.

کلیدواژه ها:

درماندگی اخلاقی ، صرف وقت برای انجام کار ، اهمیت موفقیت در شغل