ارزیابی کارایی اقتصاد مقاومتی استانهای کشور مبتنی بر رویکرد تلفیقی مدل کارت امتیازی متوازن (BSC )و مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA )در فضای عدم قطعیت

هدف این تحقیق، ارایه یک چارچوب جهت ارزیابی کارایی اقتصاد مقاومتی استانهای کشور در چارچوب سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی است. با انجام مطالعه تطبیقی شاخص های اقتصاد مقاومتی (مجموعا 203 شاخص) و با استفاده از نظرات خبرگان، 76 شاخص اقتصاد مقاومتی ذیل 11 برنامه ملی ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی و 8 گروه اقتصاد مقاومتی مرکز پژوهشهای مجلس، در چهار بعد کارت امتیازی متوازن(BSC ،(شامل رشد و توسعه ملی، برنامه ها و طرحهای ملی، رضایت عمومی و دستاوردهای اقتصادی تعریف و با توجه به قلمرو تحقیق (استان ها) تفکیک گردید. با توجه به عدم دسترسی به اطلاعات کلیه شاخصها، بنحوی که به اصل موضوع خدشه ای وارد نشود، اطلاعات 21شاخص کلیدی (شامل سه شاخص فازی و 18 شاخص قطعی) با نظرسنجی از کارشناسان ذیربط و اطلاعات مرکز آمار، بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و امور دارایی، وزارت صنعت معدن و تجارت و سایر منابع معتبر آماری کشور جمع آوری و بوسیله یکی از مدلهای توسعه یافته روش تحلیل پوششی داده ها (DEA (با روش تابع رتبه بندی در محیط نرم افزار Matlab اجرا و میزان کارایی اقتصاد مقاومتی و رتبه هر استان محاسبه گردید. همچنین نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از بکارگیری مدل های P&A فازی مقایسه گردید.براساس نتایج حاصله، استان بوشهر در کلیه مدلهای مورد مطالعه با بالاترین میزان کارایی، در رتبه نخست قرار دارد و استان هرمزگان با کمترین مقدار کارایی اقتصاد مقاومتی در رتبه 31 قرار دارد. از طرفی استان تهران به عنوان پایتخت کشور، با نوسان در رتبه 4 تا 7 در زمره استانهای کارا محسوب شده است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد مقاومتی ، استانهای کشور ، مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA) ، مدل کارت امتیازی متوازن (BSC ) ، محیط فازی