ارزیابی مهارت های ارتباطی مدیران براساس رویکرد سیستمی و رابطه آن با استرس شغلی (مطالعه موردی ستاد شرکت ملی حفاری ایران)

این پژوهش با هدف ارزیابی مهارت های ارتباطی مدیران براساس رویکرد سیستمی و رابطه آن با استرس شغلی به صورت مطالعه موردی مدیران ادارات ستادی شرکت ملی حفاری ایران با انتخاب یک نمونه 117 نفری از مدیران انجام پذیرفته است. ابزار سنجش به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز این پژوهش توصیفی- همبستگی، پرسشنامه 35 سوالی استرس شغلی HSE که توسط سازمان اجرایی ایمنی و بهداشت انگلستان طراحی گردیده و پرسشنامه 18 سوالی استاندارد بارتون جی ای (1990) در قالب مهارت های کلامی، شنودی و بازخورد بوده است که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی میان جامعه مورد نظر توزیع گردیده است. بر این اساس، یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش ضمن تأیید میانیگن بالاتر از 3 رویکرد سیستمی مدیران به بهره گیری از مهارت های ارتباطی، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، منجر به تأیید ارتباط معنادارو معکوس مهارت های ارتباطی و هر یک از ابعا 3 گانه مهارت کلامی، شنود و بازخورد مدیران با استرس شغلی آنان گردیده است. نتایج آزمون رگرسیون همچنین تاثیرمعنادار و منفی مهارت های ارتباطی و ابعاد 3 گانه آن را بر استرس شغلی مدیران مورد پژوهش مورد تأیید قرار داده است.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، مهارت های ارتباطی مدیران ، رویکرد سیستمی ، ادارات ستادی شرکت ملی حفاری ایران