اصلاح سطح گاز استریل با نانوالیاف نشاسته و ژلاتین برای کاربرد انعقاد خون

اخیراً روش ها و ابزار جدیدی برای کنترل خونریزی در موارد اورژانسی تولید شده اند که یکی از کارآمدترین این روش ها استفاده از پوشش های هموستاتیک بیوپلیمر ی است. تأثیر موادی مانند نشاسته و ژلاتین در روند مذکور، در تحقیقات بسیاری به اثبات رسیده است. در تحقیق حاضر، نانوالیاف پلی وینیل الکل/ژلاتین، پلی وینیل الکل/نشاسته و نیز پلی وینیل الکل/ژلاتین/نشاسته به روش الکتروریسی ساخته شدند. جهت دستیابی به بهترین مورفولوژی ، هر یک از دسته های نانوالیاف در سه نسبت ترکیبی حجمی 1به 1، 1/5 به 1 و نیز 2 به 1 (پلی وینیل الکل به سایر افزودنی ها) ساخته شده و توسط تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی روبشی از نظر مورفولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تمامی دسته های نانوالیاف نسبت ترکیبی 2 به 1 از نظر مورفولوژی فاقد نقاط گره ای شکل، مطلوب تر شناخته شد. آزمون تورم نمونه ها نشان داد که با افزایش ضخامت نانوالیاف، درصد تورم نمونه ها نیز افزایش یافته است. این امر به افزایش فضاهای بین شبکه ای نسبت داده شد که قادر به برقراری پیوند های هیدروژنی با مولکول های مایع هستند و نشان داده شد که بیشترین میزان تورم مربوط به نمونه شبکه ای شده PVA/Gel است. آزمون انعقاد خون نشان داد که نمونه های PVA/Gel. کوتاهترین زمان انعقاد را دارند. بر اساس اطلاعات این پژوهش، این نتیجه حاصل می شود که فرمولاسیون با نسبت ترکیبی 2 به 1 از PVA به سایر مواد افزودنی می تواند تا حد قابل قبولی پاسخ گوی کاهش زمان انعقاد و افزایش خاصیت تورمی نانوالیاف باشد.

کلیدواژه ها:

انعقاد خون ، پلی وینیل الکل ، تورم ، ژلاتین ، نشاسته