مقایسه لبه یابی با فتومتریک شبه ثابت و آتوماتای سلولی در دسته بندی عنبیه چشم

تغییرناپذیری فتومتریک در بسیاری از برنامه های بینایی ماشین استفاده می شود. مزیت اصلی این روش مقاومت در برابر شرایط تغییرات روشنایی و سایه ها است. اگرچه عیب اصلی آن این است که قدرت تمایز و پایداری ذاتی ناشی از تحولات غیرخطی برای محاسبات ویژگی ها را از دست می دهد. در این مقاله سعی بر آن داریم که با یک کلاس جدید از اشتقاق و مقایسه آن با روش آتوماتای سلولی و سپس دسته بندی بر روی عنبیه چشم، به سه روش ماشین بردار پشتیبان ، بیزین بدون دقت و همچنین KNN به بررسی سرعت و دقت این دو روش در مقایسه با هم بپردازیم. این شبه ثابت ها که در کلاس جدید بحث شده است، تمام ویژگی ها و خصوصیات خوب را که در مقابل لبه ها مقاوم هستند مانند سایه یا لبه های دیجیتالی را نگه می دارند.

کلیدواژه ها:

فتومتریک ، لبه یابی ، بینایی ماشین ، عنبیه چشم