تحلیل روش های طراحی آثار رنزو پیانو از دیدگاه نظریه پردازان

روش طراحی و آفرینش فرم و فضا در معماری، از مهم ترین مسائلی است که همواره نظریه پردازان به بررسی و تحلیل آن پرداخته اند. منتقدان و طراحان، همواره در تلاشند تا روند و مسیر طراحی را بیابند و در قالب فرایندی تعریف کنند. یکی از راهکارهای مطرح درحوزه ی معماری، بکارگیری پارادایم های نظری در این حیطه می باشد. لذا در این مقاله سعی شده است تا با توجه به اهمیت بکار گیری مبانی نظری در روند طراحی و ایجاد فضا، توسط پارادایم های مطرح شده در حوزه ی معماری توسط نظریه پردازان، به بررسی الگوهایی پرداخته شود که امروزه معمار و طراح، در خلق فضا از آنها بهره میبرند. هدف از انجام این پژوهش یافتن پاسخ این پرسش است که هر یک از عناصر تشکیل دهنده ی یک فضای معماری، به چه صورت در فضاهای برآمده از پارادایم های نظری مطرح شده، بکار گرفته شده است. این پژوهش، پیرامون بررسی الگوها و ایده های خلق فضا، در دو نمونه ازآثار معماری رنزو پیانو با کاربری فرهنگی هنری با تکیه بر پارادایم های نظری مطرح توسط نظریه پرداز، تم مگ گینتی، به روش تحلیلی توصیفی به نگارش درآمده است. به منظور تحقق این مفهوم، ابتدا ویژگی های فضایی و مشخصات نمونه های انتخاب شده بررسی میگردد و در قدم بعدی، به مقایسه تطبیقی ویژگی های فضایی نمونه ها و روش خلق فضا در آنها ،با روش های طراحی مطرح شده توسط نظریه پرداز با تکیه بر پارادایم های نظری وی، مثل روش استعاره ای ، پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

رنزو پیانو ، روش طراحی ، تم مک گینتی ، روش استعاره ای ، روش واکنش به سایت