ارائه یک روش راه گزینی بستهای کمتوان در شبکههای نوری روی تراشه

طبق قانون مور، هر دو سال تعداد ترانزیستورها دو برابر میشود و این افزایش تعداد و چگالی ترانزیستورها که توأم با افزایش سرعت آنها نیز هست، به گلوگاههای ارتباطی در دستگاههای ارتباطی قدیمی همچون گذرگاه و نقطهبهنقطه ، تبدیل شدند. با پیدایش ایده شبکههایروی تراشه الکتریکی راهحلی نوین و امیدبخش برای ارتباطات درونشبکهای و مدیریت این حجم عظیم ترافیکی درونشبکهای ایجاد شد.ولی باگذشت زمان، محققین متوجه شدند که حتی در صورت تغییر در روشهای ارتباطی سنتی و بهکارگیری شبکههای الکتریکی، بازهم گلوگاهی بر سر راه است و آنهم ارتباطات مسی بهعنوان حامل سیگنالهای الکتریکی است. ارتباطات نوری ایدهای نوین و جایگزین کابلهای مسی است، پهنای باند بالا، تأخیر فوقالعاده کمتر، مصرف توان پایین و از همه مهمتر ایمنی نسبت به نویزهای الکتریکی ازاصلیترین مزایای شبکههای نوری است. البته این شبکهها نیز دارای کاستیهایی هستند که میتوان به اشغال منابع و بهویژه پهنای باند درراه گزینی مداری و یا مشکل بافرینگ درراه گزینی بستهای اشاره نمود. مشکلات موجود در شبکههای نوری روی تراشه، محققان را بر آن داشته که با استفاده از الگوریتمهای مناسب این مشکلات را مرتفع کنند. در این مقاله سعی بر آن است که ضمن بررسی شبکههای نوری، راه گرینیهای مداری و بستهای، معایب و مزایای آنها ، معماری والگوریتمی جهت راه گزینی بستهای مطرح گردد. معماری پیشنهادی ما برخلاف معماریهای دیگر، بسیار ساده هست. در این معماری ما از همبندی 5*5 استفاده نمودهایم و با ارائه یک الگوریتم مسیریابی عاری از رقابت، یک مسیریابی تمام نوری ارائه نمودهایم.در این معماری ما از تخصیص طول موج های متفاوت در مسیرها استفاده نموده ایم

کلیدواژه ها:

تراشههای نوری ، الگوریتم مسیریابی قطعی ، راه گزینی بستهای ، راه گزینی مداری