بررسی تاثیر احداث آبشکن بر الگوی انتشار امواج (مطالعه موردی خلیج پزم)

یکی از مهمترین مسایل در مهندسی سازه های دریایی، جانمایی مناسب سازه به منظور بهره برداری مناسب از آن و به حداقل رساندن مشکلات احتمالی است. با احداث یک آبشکن در یک منطقه شرایط امواج و جریانات در آن منطقه دستخوش تغییرات می گردد که این خود باعث تغییر در روند طبیعی فرسایش و رسوبگذاری در منطقه می گردد که با گذشت زمان از آهنگ فرسایش و رسوبگذاری در منطقه کاسته می شود و محیط به حالت تعادل خود خواهد رسید در صورت بررسی دقیق شرایط و جانمایی مناسب سازه، این تعادل مطلوب و در جهت اهداف احداث ساز می باشد و در غیر اینصورت مشکلات بعدی به وسیله خود انسان پدید آمده است. با احداث موج شکن شمالی-جنوبی در قسمت شرقی خلیج پزم و ایجاد مشکلات رسوبی در پشت این موج شکن مطالعات وسیع و گسترده ای در جهت حل این مشکل به وسیله مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری کشور انجام گردید که منجر به احداث آبشکنی عمود بر موج شکن اولیه در جهت شرق به غرب در قسمت شرقی دهانه خلیج پزم گردید. بررسی تاثیر وجود این آبشکن بر الگوی انتشار امواج محیط می تواند از اولین اقدامات بررسی کاربری این سازه دریایی باشد. بدین منظور با استفاده از مدول NSW بسته نرم افزاری MIKE21 اقدام به بررسی الگوی انتشار امواج خلیج پزم، بویژه در شرق خلیج د رقبل و بعد از احداث آبشکن شرقی-غربی گردید. امواج غربی و جنوب شرقی، عمده موجهای منطقه را از نظر حداکثر فرکانس وقوع و ارتفاع موج به خود اختصاص می دهند که تفرق این امواج توسط موج شکن شمالی-جنوبی یکی از دلایل عمده پدیده رسوبگذاری در پشت موج شکن می باشد با احداث آبشکن شرقی-غربی به طول 600 متر موج شکن شمالی-جنوبی در سایه آن قرار گرفته و از حمله امواج انتشار یافته از جهت جنوب غربی در امان می ماند.و به عبارت دیگر تفرق امواج 225 درجه به طور کامل حول آبشکن احداث شده بوجود می اید. در این تحقیق سعی شده است با مقایسه الگوی انتشار امواج در قبل و بعد از احداث آبشکن شرقی-غربی تحلیلی بر کارآمدی و یا عدم کارآمدی این سازه دریایی انجام شود.

کلیدواژه ها:

خلیج پزم ، امواج ، آبشکن ، مایک 21