بررسی ویژگی های مسکن ایرانی بارویکرد پایداری اجتماعی (مطالعه ی موردی: عمارت فاضلی، خانه ی کلبادی)

پایداری اجتماعی در مفهوم کلی به معنای تناسب اجتماعی ، فرهنگی موجود بین جغرافیای مسکونی و کاربران آن است که در لوای آن ؛توسعه ی پایدار هم در زمینه ی زندگی و در پهنای زمانه ، موضوعیت پیدا می کند. هدف این نوشتار بررسی صرف اصول پایداریاجتماعی در مسکن ایرانی و دستیابی به عوامل تاثیرگذار در ایجاد آن می باشد . لزوم این امر ، ناشی از اهمیتی ست که پایداری اجتماعیدر مسکن دارد ، زیرا باعث ایجاد حس تعلق در استفاده کننده کنندگان از محیط مسکونی می شود . پس از انجام مطالعات کتابخانه ایومیدانی، با بررسی و تحلیل دو خانه ایرانی در دوران قجریه و پهلوی دستیابی به عوامل موثر بر پایداری اجتماعی در معماری ایرانی و تاثیرآن برطراحی مسکن پرداخته شده و براساس نتایج به دست آمده به این سوال که عوامل موثر برپایداری اجتماعی در طراحی مسکنامروزی تاثیرگذار می باشد ؛ پاسخ داده شده است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، پایداری اجتماعی ، تعاملات اجتماعی