طراحی بهینه میراگرهای جرمی تنظیم شده اصطکاکی در سازه های بلند توسط الگوریتم ازدحام ذرات با در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه

در این مطالعه، به طراحی بهینه پارامترهای میراگرهای جرمی تنظیم شده اصطکاکی (FTMD) که نوع جدید و توسعهیافته ای از میراگرهای جرمی تنظیم شده (TMD) است، پرداخته می شود، بدین منظور یک سازه 40 طبقه محک مدل-سازی شده و پارامترهای میراگرهای جرمی تنظیم شده اصطکاکی با در نظر گرفتن اثرات اندکنش خاک و سازه بااستفاده از الگوریتم ازدحام ذرات طراحی شده است. سه نوع خاک شامل خاک نرم، خاک با سختی متوسط (خاکمتوسط) و خاک سخت برای ارزیابی اثرات نوع خاک بر عملکرد لرزه ای سازه مذکور در نظر گرفته شده است. رفتار لرزهای سازه در دو حالت با و بدون در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه مقایسه شده است. نتایج شبیه سازی ها نشانمی دهند که میراگرهای جرمی تنظیم شده اصطکاکی عملکرد لرزه ای مطلوب تری را در کاهش پاسخ های لرزهای سازهنسبت به میراگرهای جرمی تنظیم شده فراهم می نمایند. همچنین نتایج، کارایی الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات رابرای طراحی بهینه این نوع از میراگرها و ضرورت در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه در ارزیابی رفتار لرزه ایسازه های بلند مجهز به میراگرهای جرمی تنظیم شده اصطکاکی را نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

میراگر جرمی تنظیم شده ، میراگر جرمی تنظیم شده اصطکاکی ، سازه بلند ، الگوریتم بهینه ازدحام ذرات ، اندرکنش خاک و سازه