بررسی عوامل مؤثر در جذب سرمایه گذاری های مستقیم خارجی در توسعه صادرات غیرنفتی مطالعه موردی: کشور ایران

صادرات غیرنفتی یکی از مباحث مهم اقتصادی در کشورهای دارای نفت است که در خصوص تنوع و گسترش صادرات در مقابل صادرات تک محصولی سخن به میان می آید. صادرات بیش از آن که مکملی برای کاستیهای ارزی باشد، بایستی به عنوان یک راهکار محوری در کشور مورد توجه قرار گیرد به طوری که از درآمدهای نفتی تنها در جهت سرمایه گذاریهای زیر بنایی استفاده شود و با صدور کالاهای غیرنفتی، نیازهای ارزی تامین گردد و چرخه تولید پر بارتر شود که در این راستا جهت توسعه اقتصادی، سرمایهگذاری در بخشها و فعالیتهای مختلف اقتصادی الزامی است. بدون سرمایهگذاری در طرحهای زیربنایی و روبنایینمیتوان انتظار گسترش اشتغال، تولید و رفاه اقتصادی را داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عوامل موثر بر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر توسعه صادارت کشور ایران با استفاده از سری زمانی سالانه طی سالهای 1631 الی 1632 است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اثرگذاری تمام ضرایب متغیرهای مدل مطابق با تئوریهای اقتصادی بوده و در بلند مدت تمامی متغیرهایمورد بررسی )نرخ ارز، سرمایهگذاری مستقیم خارجی، تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم و سرمایه گذاری زیربنایی انجام شده( تاثیر معنیداری بر توسعه صادرات کشور طی سالهای 1631 تا 1632 داشتهاند

کلیدواژه ها:

صادرات غیرنفتی ، سرمایهگذاری مستقیم خارجی ، تولید ناخالص داخلی ، سرمایه گذاری زیربنایی انجام شده