بررسی میزان تأثیر مدگرایی بر جداره های بیرونی نما ساختمانهای مسکونی معاصر تهران از منظر زیبایی شناسی

مدگرایی را می توان یکی از مباحث مهم در معماری بشمار آورد که نمود آن در معماری معاصر تهران خصوصا در 3 دهه اخیربسیار چشمگیر میباشد.تبعات ناشی از مدگرایی افراطی و نفوذ آن در لایه های متعدد معماری به خصوص در جداره هایبیرونی ساختمان لزوم پرداختن به این مباحث را ایجاب میکند.در این پژوهش سعی بر آن است تا با شناخت پدیده مد و تبیین دگرگونیها در جداره های بیرونی با توجه به تاثیر پذیری از مدگرایی گامی در جهت شناخت ویژگی های معماری معاصر تهرانبرداشته شود. پرسش محوری این پژوهش عبارت است از: )دگرگونیهای رخ داده در جداره بیرونی بناها در 3 دهه اخیر چهمیزان متاثر از مدگرایی میباشد؟ تجلی مفهوم مدگرایی به عنوان سطحی ترین لایه معماری در جداره بیرونی ساختمان چگونه بوده است؟( در این پژوهش از روش میدانی و کتابخانه ای برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. در این راستا جامعهآماری در نظر گرفته شده شامل 150 بنای معاصر ایران میباشد که میزان پراکندگی آنها در هر یک از دورانهای مشخص شدهبا توجه به طول دوره بین 33 تا 03 نمونه متغیر بوده است که از این میان رایج ترین آنها در مقاله گنجانده شده است. نتایج حاصل در هر دوره به صورت مستقل با توجه به میزان و نوع تاثیر پذیری نماها از پدیده مدگرایی در جدول مقایسه تطبیقیقرار گرفته و آنچه نتیجتا حاصل شده شناخت درستی از تحولات رخ داده در چند دهه اخیر به عنوان بخشی از جریانات معماری معاصر ایران میباشد . نتایج بیانگر این موضوع بوده که توجه صرف به پدیده مد گرایی )که خود معلول سود جویی و تبدیل مسکن به کالای سرمایه ای بوده است( سبب بر هم خوردن تعادل در معماری، دور شدن از مفاهیم بنیادین، اعمال سلایق شخصی و به عبارتی بی سبکی در معماری گردیده است.

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ، مدگرایی ، نما ، زیبایی شناسی