ماهیت شناسی امت در قرآن و نهج البلاغه با رویکردی جامعه شناختی

مقاله ی حاضر، درصدد ارزیابی مفهوم و کاربرد واژه ی امت، ضرورت دریافت وکشف معنای این واژه نسبت به سایر مفاهیم اجتماعی بوده که به بیان ویژگی های امت، عناصر سازنده و عوامل فروپاشی آن اشاره می نماید. واژهی امت به عنوان یک مفهوم فراگیر در متون و فرهنگ اسلامی منزلت والایی دارد. این واژه، معنای جامعه شناسی خاص خود را مدیون فرهنگ اسلامی میباشد و به وسیله آن به صورت یکی از اساسیترین مفاهیم اجتماعی درآمده است. از این رو،امت یکی از مفاهیم اجتماعیست که دارای بار جامعه شناسی گسترده و دارای مفهومی فراگیر و متعهدانه است و براساس ایدئولوژی ویژه اسلامی استوار است. با توجه به این فرضیه (مفهوم ایدئولوژیکی اسلامی امت)، این پژوهش به صورت استخراج داده ها، یافتن ارتباطات مفهومی پیوندهای معنایی که با روش کتابخانهای- اسنادی جمع آوری و تنظیم شده و به بررسی معنا و کارکرد امت در قران و نهج البلاغه پرداخته و در نتیجه اثبات می کند، اساس تنظیم روابط در بین افراد امت، دو عامل دین و رهبر ی الهی ست که در نهایت تامین سعادت مادی و معنوی افراد امت را به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

امت ، جامعه ، عناصرسازنده ، عوامل فروپاشی ، قرآن ، نهج البلاغه