بررسی رابطه ی مشارکت با توانمندسازی روانشناختی کارکنان دانشگاه پیام نور مرکز کرج

هدف انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین مشارکت کارکنان با توانمندسازی روانشناختی دربین کارمندان دانشگاه پیام نور مرکزکرج است. جامعه آماری این پژوهش، کارمندان دانشگاه پیام نور مرکز کرج (N=110) بود که 70 نفر به وسیله نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش دو پرسشنامه استاندارد مشارکت کارکنان و توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (1995) با مقیاس لیکرت (کاملا مخالفم -1، مخالفم -2، نظری ندارم -3، موافقم -4 کاملا موافقم -5) بود. روایی پرسشنامه ها توسط اساتید مدیریت مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه های مشارکت کارکنان و توانمندسازی روانشناختی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بهترتیب 0/925 و 0/812 به دست آمد. به منظور توصیف آماری داده ها از شاخص های توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از آزمون هایکولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون رتبه بندی فریدمن، آزمون دوجملهای و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری P≤0.05 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد متغییر مشارکت کارکنان با متغیر توانمندسازی روانشناختی (r=0/467) ومؤلفه های احساس استقلال (r=0/457)، احساس مؤثر بودن (r=0/425) و احساس اعتماد (r=0/406) رابطه مثبت و معنی دار در سطح معنی داری P≤0.05 دارد. همچنین، بین مشارکت کارکنان و مؤلفه های شایستگی و احساس معنی داری رابطه معنی داری مشاهده نشد. پیشنهاد می شود دانشگاه ها از جمله دانشگاه پیام نور مرکز کرج برای پرورش کارکنانی توانمند، خلاق، پویا و کارآمد به مسئله مشارکت کارکنان توجه بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مشارکت کارکنان ، توانمندسازی روانشناختی ، کارمند