مطالعه سناریوهای مختلف ازدیاد برداشت در روش تزریق متناوب آب و گاز غیرامتزاجی در یکی از مخازن نفتی جنوب ایران

بهره برداری مناسب از منابع نفت یک بحث اساسی در میان کشورهای جهان است. تزریق یک سیال خارجی درون مخازن نفتی یک عمل شناخته شده خوب در صنعت نفت است که به روبش نفت به سمت چاه های تولیدی کمک می کند. محیط متخلخل مخزن هیچ گاه به طور کامل همگن نیست و به طرز شدیدی بازیافت نهایی نفت را تحت تاثیر خود قرار می دهد. تکنیک های مختلفی به منظور افزایش ضریب بازیافت از مخزن و بهبود تولید آن به کار می رود و در اینمیان تزریق متناوب آب و گاز یکی از روش های مناسب در این زمینه است. در این روش، توده های آب و گاز به طورمتوالی به درون مخزن تزریق می شوند. از مهم ترین مزایای این روش، در مقایسه با روش هایی همچون تزریق منفرد آب و گاز می توان به مواردی همچون افزایش میزان حجم جاروب شده توسط آب پس از تزریق گاز و کاهش درصداشباع نفت باقیمانده به دلیل تاثیرات سه فازی اشاره کرد که باعث جابجایی، تولید و برداشت آسان تر نفت می گردد. به طور کلی درصد اشباع نفت باقیمانده در تزریقWAG کمتر از روش های معمول تزریق آب و گاز می باشد. لذا این روش پتانسیل مناسبی برای افزایش راندمان جابجایی ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک مخزن دارد.