بررسی عملکرد افزودنی نانو تیوب کربنی و نانو سیلیس بر مقاومت فشاری، خمشی و سایشی سازه های بتنی

بتن به عنوان یکی از پر مصرف ترین مصالح ساختمانی در ساخت و سازها می باشد . امروزه از الیاف مختلفی مانند FRP برای مسلح کردن و اصلاح عملکرد بتن استفاده می شود. اما می توان بجای این الیاف از نانولوله های کربنی و نانوسیلیس استفاده کرد . افزودن مقداری نانولوله کربنی یا نانو سیلیس در سیمان موجب افزایش مقاومت خمشی، فشاری و سایشی بتن می شود . همچنین به علت انعطاف پذیری بالا، نانو لوله های کربنی به عنوان جذب کننده شوک عمل کرده و مانع ویرانی ساختمان ها و سازه های بتنی می شود . با توجه به استفاده از نانو لوله های کربنی و نانو سیلیس در کامپوزیت های بتنی به عنوان نوعی از الیاف مقاوم کننده ، ضروری است که مقایسه ای بین مقاومت فشاری، خمشی و سایشی نانو لوله ها و نانو سیلیس انجام گردد ، تا از لحاظ اقتصادی بتوان مقایسه ای منطقی در مصرف این دو گونه افزودنی به عمل آید. با توجه به اینکه میزان نانو لوله کربنی و نانو سیلس موجود در کامپوزیت بتنی می تواند تاثیر قابل توجهی بر روی خصوصیات بتن داشته باشد ، لذا در این طرح از ترکیب سه درصد وزنی مخلوط (سیمان) در آب که به صورت یکنواخت توزیع گردید و از محلول های مذکور جهت تهیه نمونه های کامپوزیت بتنی استفاده شده است و آزمایش عملی بر روی نمونه ها صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

نانولوله کربنی ، نانو سیلیس ، مقاومت خمشی ، مقاومت فشاری ، مقاومت سایشی