بررسی عوامل تاثیرگذار برتنوع عملکردی ومیزان تاثیرپذیری آن برفضاهای عمومی درمحله های مسکونی

مسکن عنصری چندمعیاری است که برآورنده نیازها و خواستهای گوناگون است. اولین نیاز، نیاز به سکونت است، ولی علاوه بر این، مسکن متشکل از فضایی اجتماعی و ارتباطات میان ساکنان است که آنها را به سمت آرزوها و خواستههایی از خدمات سکونتی سوق میدهد. زیستن به ظاهر مفهوم سادهای به نظر میرسد. اما در حقیقت مفهومی ورای ترک کردن خانه و بازگشتن به آن است. به دنبال رخداد انقلاب صنعتی و چیرگی تفکر مدرنیسم بر عرصه شهرها، سیاستهای منطقهبندی و تفکیک اراضی، به از بینرفتن پویایی و حیات شهرها دامن زد که پیامدهای آن طبقاتی شدن مردم شهرها و از بین رفتن تنوع و گوناگونی فعالیتها، سرزندگی و پویایی در شهرهاست. از دیگر تبعات چنین رویکردی، سکون و خوابگاهی شدن محلات مسکونی است. حال با شناسایی عوامل موثر در میزان تنوع عملکردی سکونتی ساکنان میتواند در جهت تحلیل وضع موجود سکونت، تصمیمات آتی به منظور ارتقای کیفی محدودههای سکونتی افراد و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکانها موثر واقع گردد و وقوع رفتارهای درخور آداب زندگی جمعی و سنت سکونت ساکنین را تشویق نماید. در پژوهش حاضر از رویکرد کیفی در تحلیل دادهها بهرهگرفته است. در نهایت این داده ها به شاخصهایی رسیده شد که ارایه راهکارهایی متناسب با آنها در طراحی میگردد. راهکارهایی که شناسایی این عوامل را میتواند گامی موثر در میزان تنوع عملکردی فضاهای سکونتی ساکنان داشته باشد و گامی موثر در جهت تحلیل وضع موجود سکونت، تصمیمات آتی به منظور ارتقای کیفی محدودههای سکونتی افراد و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکانها موثر واقع گردد و وقوع رفتارهای درخور آداب زندگی جمعی و سنت سکونت ساکنین را تشویق نماید.

کلیدواژه ها:

تنوع عملکردی ، سکونت ، گوناگونی فعالیت ، ارتقای کیفی محدوده سکونت