معماری پیش افکن

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 488

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICOHACC02_078

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

این پژوهش به دنبال تحلیل آثار انتقادی در معماری است تا بتواند در نهایت به یک رویه (روند طراحی انتقادی ) دست پیدا کند تا هر معمار با دستیابی به آن با محتویات گوناگون بتواند رهیافت نقادانه به پروژه داشته باشد. در پژوهشهای مربوط با عنوان پژوهش، ما شاهد تاکید پژوهشگر بر پارادایم ها و نظرات انتقادی هستیم. یعنی یک محتوای انتقادی. این محتویات از دهه هفتاد به بعد در غالب پارادایم های زبان شناسی مث سا ل پساختارگرایی، ساختارزدایی، نومارکسیسم و فمنیسم اتفاق افتاده است. ولی این پژوهش تاکید بر رویه (روند) دارد نه محتوا. برای دستیابی به اهداف این پژوهش رهیافت اتخاذ گردید میان رشته ای زیرا همیشه یک طراح بوده است که طراحی می کرده و یک منتقد که عمل نقد را انجام می داده است. با این رهیافت ما دیگر شاهد عد ه ای صرفا نظریه پرداز، عده ای طراح و عده ای منتقد نیستیم. به نظر می آید معماران مولف امروزی در اقصی نقاط دنیا با هم هر سه را انجام می دهند این رویکرد یک پل میان حوزه طراحی و نقد میزند و حاصل آن، نقد از طریق طراحی .خواهد بود

نویسندگان

دنیز ابراهیمی آذر

فوق لیسانس معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،دانشکده معماری و شهرسازی

کاوه بذرافکن

استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده معماری و شهرسازی