بلندمرتبه سازی و اثرپذیری زندگی

امروزه با رشد روزافزون جمعیت شهرها از یک سو؛ و افزایش قیمت زمین از سوی دیگر، روی آوردن انسان به ارتفاع در بسیاری از شهرهای پرجمعیت جهان به امری اجتناب ناپذیر مبدل گشته است. از این رو بشر همواره به دنبال یافتن راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی زندگی در ارتفاع بر سلامت فردی و اجتماعی خویش بوده است. از مهم ترین عواملی که می توانند در کاهش این اثرات نقشی اساسی ایفا کنند، فضاهای باز و جمعی مجموعه های بلندمرتبه هستند. فضاهای جمعی یک مجتمع مسکونی بلندمرتبه، اگر از طراحی مناسب برای تجمع ساکنین برخوردار باشد، می تواند به عرصه هایی برای تعامل و تبادل نظر ساکنین مبدل گردد. این فضاها را می توان به نوعی در امتداد فضاها و عرصه های زندگی خصوصی افراد دانست که وجود آن ها در یک مجتمع مسکونی حیاتی است. این پژوهش با این فرض پیش رفت که با افزایش تدریجی ارتفاع، میزان تعاملات اجتماعی ساکنینکاهش می یابد. بخش عمده ای از علم معماری می بایست شامل یافته های تجربی در مورد تاثیرات روان شناختی و اجتماعی ساختمان ها بر روی ساکنانش باشد. در این میان، ساختمان های بلند مسکونی بسیار بحث برانگیز هستند. این مقاله نتایج تحقیقات در مورد تاثیرات ساختمان های بلند بر روی ساکنین، رضایتمندی، رفتار اجتماعی، جرم، ترس از جرم، بچه ها، سلامت روانی و خودکشی را به طور خلاصه ارایه می دهد. این مقاله قصد دارد نتایج متفاوت را کنار هم قرار دهد و پیش- بینی های لازم را برای اجتناب از تاثیرات منفی ساختمان های بلند مرتبه استخراج نماید تا بدین ترتیب، بتوان آنها را در امر طراحی مورد ملاحظه قرار داد. بیش تر نتایج توسط فاکتورهای تعدیل کننده، شامل وضعیت اجتماعی و اقتصادی، کیفیت محله، والدین، نسل، مرحله زندگی، تراکم جمعیت در زیر یک سقف و قابلیت انتخاب مسکن تعدیل می شود.

کلیدواژه ها:

ساختمان های بلند مرتبه ، ارتفاع ، ارتباطات فردی ، تعاملات اجتماعی ، تاثیرات منفی