احیای ایستگاه های تاریخی راه آهن به منظور افزایش جذابیت منظرشهری باالگوگیری ازنمونه های جهانی مطالعه موردی ایستگاه راه آهن تهران

امروزه راه آهن به عنوان یک وسیله بسیارمهم درحمل ونقل مسافر شناخته شده است درکنار احداث راه اهن ساختمان ایستگاه های راه اهن بصورت فیزیکی مانند یک نوارخطی فضای شهر رابه شکل های مختلف تحت تاثیر قراردادند اهمیت ایستگاه راه اهن ازانجایی که مشهود میگردد که کلیه ساختمانهای صنعتی به حومه شهررانده شدند اما ایستگاه های راه اهن به عنوان مهمترین سازه های صنعتی با قرارگرفت درمرکزشهرها عملکرد شهرار ا بصورت یکمجموعه رفاهی تحت پوشش قرار میدهد بعدازانقلاب صنعتی درقرن نوزدهم ایستگاه های راهن علاوه براستفاده روزمره و اصلی خود به عنوان عاملی محرک درنوسازی شهرهای قدیمی با حفظ اصالت تاریخی شهرها مورداستفاده قرارگرفتند درواقع با بازسازی و استفاده مجدد ازایستگاه های قدیمی بهعنوان فضایی برای استفاده روزانه و براساس نیازهای مدرن بدلیل جذابیت فرهنگی و قدیمی این سازه ها میزان لذت بخشی ازفضا برای استفاده کنندگان افزایش پیدا کرد به عنوان مثال میتوان به پروژه بازسازی ایستگاه راه اهن توکیو پروژه نوسازی ایستگاه راه اهن Gare du Nord پاریبس و محوطه سازی اطراف آن پروژه High Line نیویورک و پروژه بازسازی بندرقدیمی بوسان اشاره نمود دراین پژوهش پس ازمطالعه این نمونههای اجرا شده درموقعیتهای جغرافیایی مختلف کاربریهای اطراف ایستگاه راه اهن تهران ازمنظر علمی اجتماعی موردبحث قرارگرفته و نشان داده میشود که بااعمال رویکرد بکاررفته دراین نمونه های جهانی ایستگاه های راه اهن علاوه برکاربری ترافیکی و حمل ونقلی میتوانند به عنوان یک میراث تاریخی قابل احیا و بابرخورداری ازمنظر شهری درافزایش جذابیت فضای اطراف خود تاثیر فراوانی داشته باشند

کلیدواژه ها:

ایستگاه راه آهن ، میراث فرهنگ ، منظرشهری ، ایستگاه راه آهن تهران