تدوین معیارهای طراحی خانه کودک در جهت ارتقاء خلاقیت کودکان

ماهیت و ویژگی های تفکر خلاق از دیرباز مورد توجه پژوهشگران بوده و از آنجا که شخصیت فرد از سنین کودکی شکل می گیرد، تمرکز پژوهشگران در مورد خلاقیت مرتبط با این مقطع سنی است. همچنین پژوهشها حاکی از این است که محیط اطراف کودک نقش مهمی بر سلامت جسمانی، روانی و شکوفایی خلاقیت کودک بازی می کنند. پژوهش حاضر با استفاده از راهبرد ترکیبی کیفی کمی در زمینه های شناخت کودک و خلاقیت، طراحی معماری فضاهای مختص کودکان و همچنین ویژگی های محیطی موثر بر خلاقیت کودکان مطالعه شده است. بدین منظور محتوای کیفی منابع و نظریات پژوهشگران مطرح در این زمینه، در جهت رسیدن به تفسیر و یافتن چهارچوبی برای ارزیابی ویژگی های محیطی موثر بر خلاقیت کودک، مورد بررسی قرار گرفت. سپس با تهیه پرسشنامه ای به ارزیابی وضعیت مهد کودک های سنندج پرداخته و با پرسش از مسئولین و مربیان حوزه کودک به نتایجی دست یافته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با توجه به عوامل موثر در رفتار، محیط با ویژگی هایی نظیر پیچیدگی، تحریک کنندگی، انعطاف پذیری، بازی سازی و ایجادکننده تعامل بین کودکان و ... در افزایش خلاقیت کودکان موثر است. همچنین اگر محیط به گونه ای طراحی شود، که در آن اصول روان شناسی محیط در رابطه با خصوصیات جسمانی و روانی کودکان رعایت شود می تواند بستر مناسبی جهت شکوفایی خلاقیت کودکان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

خانه کودک ، کودک ، خلاقیت ، سنندج