بررسی نقش فضاهای باز شهری در مجتمع های زیستی بر کاهش ناهنجاری های اجتماعی (نمونه های موردی: مجتمع صفادشت در کرج و مجتمع بوستان در شهرجدید هشتگرد )

این مقاله به بررسی نقش فضاهای باز شهری در مجتمع های زیستی بر کاهش ناهنجاری های اجتماعی با بررسی نمونه های موردی مجتمع مسکونی صفادشت در کرج و مجتمع بوستان در شهرجدید هشتگرد پرداخته است. در این پژوهش تعریف ناهنجاری اجتماعی، امنیت و ابعاد آن در نمونه های مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است، سپس به بررسی عوامل موثر بر ایجاد امنیت و کاهش ناهنجاری های اجتماعی پرداخته شده که در این میان فعالیت افراد و پویایی آنها در فضاهای باز نقش به سزایی دارد. تاثیر فضاهای باز در مجتمع های مسکونی صفادشت در کرج و بوستان در شهرجدید هشتگرد از طریق پرسشنامه ای که پایایی و روایی آن بررسی شده است، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی پرسشنامه حاکی از آن بود که فضاهای باز در مجتمع بوستان تاثیر زیادی بر کاهش ناهنجاری های داشته و همچنین فقدان طراحی فضاهای باز و عدم فعالیت ساکنین در مجتمع مسکونی صفادشت موجب کاهش امنیت و افزایش ناهنجاری های اجتماعی در این منطقه شده است. وجود این فضاها در طراحی محیط کالبدی شهرها می تواند بر ارتقای حس سرزندگی، تعاملات اجتماعی، امنیت، آرامش محیط (روحی، روانی و جسمی) و کاهش ناهنجاری های اجتماعی موثر واقع شود. از متغیرهای این پژوهش می توان به نقش فضاهای باز شهری (متغیر مستقل)، پویایی و حضورپذیری ساکنین (متغیر مداخله گر) و کاهش ناهنجاری های اجتماعی (متغیر وابسته) اشاره کرد. داده های این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و پرسشنامه جمع آوری و تجزیه تحلیل گردیده اند. همچنین روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی و از نوع کمی و کیفی می باشد. در پایان جمع بندى و نتیجه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فضای باز شهری ، ناهنجاری اجتماعی: امنیت ، حضور پذیری