ترکیب مسائل مرتبط با توسعه شهرهای جدید با طرح حمل و نقل

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] علیرغم حسن نیت دولت در امر حمل و نقل، از دیرباز و در جهان واقعی شهرهای جدید بدون توجه کافی به سیستم حمل و نقل جهت اتصال به شبکه حمل و نقل کلانشهرهای مجاور پدید امده اند. این امر موجب مشکلات عبور و مرور و توسعه بی رویه شهرهای جدید گشته است . این شهرهای جدید عمدتا در فضاهای سبز و مناطق دوردستی ایجاد گشته اندکه دسترسی به آنها مشکل بوده و نه تنها کسانی را که با رانندگی آشنایی ندارند دچار مشکل کرده، بلکه زیبایی طبیعت مناطق حوه را نیز از میان برده است . تحقیقات نشان می دهند که طی ده سال گذشته توسعه مناطق خارج شهری باعث افزایش مدت سفرهای درون شهری تا میزان چهل درصد گشته است . مناطق حاشیه ای در این میان شدیدا تحت تاثیر قرار گرفته اند و عبور و مرور در جاده های روستایی به سه برابر عبور و مرور در مناطق شهری رسیده است . به علاوه، مشکلات محیطی ناشی از آلودگی حاصل از اتومبیل ها بر کیفیت زندگی شهری و قابلیت دسترسی به مناطق مرکزی شهر تاثیرات منفی بر جای می گذارد . چنانچه دولت و مقامات محلی در مقابل رشد بی رویه مشکلات عبور و مرور موضعی قاطع اتخاذ نکنند این جریان به همین صورت ادامه خواهد یافت . در اواخر دهه 1990، برخی کشورهای اروپایی دست به اتخاذ سیاستی برای حل مشکل عبور و مرور شهری زدند. هدف این سیاست کاهش استفاده از اتومبیل و در عین حال حفظ قابلیت دسترسی مرتبط با مفهوم توسعه شهری فشرده و مرکب همراه با ایجاد شهرهای جدید اقماری بوده از هماهنگی میان طراحی شهری و سیاست حمل و نقل نتایج شگرفی حاصل شد تا وضعیت زندگی در شهرهای جدید بهبود یافته و مشکلات عبور و مرور مرتفع گردد. از میان راهکارهای کاهش آلودگی محیطی و بهبود وضیت دسترسی به مناطق مرکزی شهر جهت عبور و مرور فرد یا کالا طراحی چند مدلی و حمل و نقل سریع از طریق اتوبوس (BRT) در دهه های گذشته در امریکا و اروپا مورد استفاده قرار گرفته است . ترکیب توسعه شهرهای جدید با طرح حمل و نقل مورد توجه هر چه بیشتر مسئولان دولتی قرار گرفته است .