تراکم دینامیکی بعنوان یک روش بهسازی خاک درمناطق ساحلی (مطالعه موردی در مجتمع کشتی سازی شهید محلاتی بوشهر)

یکی از روشهای بهسازی عمیق خاک تراکم دینامیکی است. این روش با سقوط آزاد وزنه های سنگین از ارتفاع مشخص انجام می شود. در مجتمع کشتی سازی شهید محلاتی بوشهر از این روش برای بهسازی منطقه ای به وسعت 50000 متر مربع استفاده شود.پروفیل خاک شامل مصالح شنی خاکریزی شده، ماسه لای دار سست، اشباع وتراکم پذیر و رس لای دار نرم می باشد. تراکم دینامیکی با هدف افزایش پارامترهای مهندسی لایه ماسه لای دار سست و اشباع انجام گردید. کوبش با وزنه 30 تنی، میانگین ارتفاع سقوط 17 متر و در شبکه ای چهارگوش، در دو مرحله ای انجام شد. در مرحله اول گوش های شبکه و در مرحله دوم نقطه میانی شبکه متراکم شد. در این مقاله ضمن بیان علت انتخاب تراکم دینامیکی برای بهسازی زمین به گسترش جانبی بهسازی، رابطه بین عمق موثر بهسازی و انرژی سقوط، تاثیرات محیطی ناشی از تراکم دینامیکی ، رابطه بین شدت انرژی – نشست، کنترل کیفی تراکم دینامیکی و تاثیر تراکم دینامیکی درکاهش پتانسیل روانگرایی پرداخته شده است. اجرای عملیات تراکم دینامیکی در بستر کارخانه تعمیر و ساخت کشتی شهید محلاتی بوشهر وابسته به سازمان جهاد خودکفایی نیرو دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با هدف بهسازی پی سازه ها به منظور کاهش هزینه های شمع کوبی و کاهش مخاطرات روانرایی زلزله های محتمل انجام شد. با توجه به گمانه های حفاری شده در بخشهای مختلف این مجتمع مجموع گمانه ها دلالت بر ضعف قضرهای فوقانی بستر از لحاظ ظرفیت باربری و پتانسیل روانگرایی دارد. عملیات کوبش با وزنه 30 تنی به ابعاد 2/75 ضربدر 2/75 و ارتفاع 1/5 متر انجام شد. برای بالا برددن وزنه از جراثقل 160 تنی که قابلیت بالا بردن وزنه تا ارتفاع 20 متر را داشت استفاده گردید. تراکم دینامیکی در شبکه ای چهارگوش و در دومرحله انجام شد. درمرحله اول فاصلع نقاط کوبش بین 10 تا 15 متر بود و در مرحله دوم برای رسیدن به بهسازی یکنواخت نقطه میانی شبکه نیز کوبیده شد و در پایان سطح منطقه با تراکم سطحی تسطیح گردید. تعداد دفعات سقوط وزنه در هر نقطه 40 تا 55 مرتبه بود که همراه با کوبش حفرات ایجاد شده با مصالح درشت دانه پر می شد.