مقایسة روشهای پی شبینی امواج ناشی از باد در خلیج فارس با در نظرگرفتن اثرات پایداری لایة سطحی جو

مطالعة پارامترها ی میدانی همراه با د ید و درک فیزیکی مسائل، در مسیر روشن نمودن برخی از پدیده های فیزیک دریا بسیار مفید است . در این تحقیق پارامترها ی مختلف میدانی ثبت شده توسط بویه موج نگار سازمان هواشناسی کشور در خلیج فارس سواحل بوشهر (50ο,50′ E & 28ο,57′ N ) از جمله مشخصه های امواج، باد، دما ی هوا و سطح آب درطی سالها ی 1996،1995 و 1999 که در حدود ۳۹۰۰ رویداد است مورد مطالعه قرار گرفته است. فراوانی وقوع سه حالت کلی محدود شدن طول موجگاه، محدود شدن مدت زمان وزش باد و موج کاملا رشد یافته و همچنین فراوانی وقوع شرا یط پا یدار، ناپا یدار و خنثی لایة سطحی جو درطی سال ۱۹۹۵ محاسبه شد که نشان داد بیشتر شرایط محدود شدن مدت زمان وزش باد و همچنین ناپایداری لایة سطحی جو بر این منطقه حاکم است . روابط بدست آمده بین انرژی ε و فرکانس ν بدون بعد برحسب طول موجگاه بدون بعد همخوانی خوبی با نتیجه سا یر محققان دارد . همینطور با درنظر گرفتن پایداری لا یة سطحی جو (عدد ریچاردسون توده ایRb) نشان داده شد که ε = 0.049 Rb 0.9 و ν = 0.055 Rb − 0.31. این گونه روابط یتواند در مدلهای پی شبینی موج لحاظ شود و دقت مدلها را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

امواج ناشی از باد ، خلیج فارس ، پایداری جو ، طول موجگاه