بررسی آبگرفتگی خلیج چابهار در اثر سونامی ناحیه فرورو مکران

در این مطالعه با استفاده از یک مدل بوسینسکی کاملاً غیرخطی سونامیهای احتمالی ناشی از وقوع زمینلرزه در ناحیه ی مکران شبیه سازی شده و تأثیر و بالاروی آنها در سواحل خلیج چابهار، که مهمترین بخش دارای جمعیت سواحل ایران در دریای عمان محسوب می شود، موردارزیابی قرار گرفته است. بر خلاف مطالعات پیشین که جهت شبیهسازی سونامیهای مکران تنها یک مدل سراسری با محدوده ی وسیع را در نظر میگرفتند، در تحقیق حاضر یک مدل محلی نیز با شبکههای مکانی ریزتر در محدودهی خلیج چابهار تعریف شد تا بالاروی سونامی در این خلیج ثبت شود. نتایج شبیهسازیها نشان داد حدود 20 دقیقه پس از وقوع زمینلرزه در ناحیهی مکران و در مجاورت خلیج چابهار، امواج سونامی به بندر چابهار میرسند. با افزایش بزرگی زلزله ارتفاع امواج و میزان آبگرفتگی در سواحل افزایش می یابد؛ به طوری که در بحرانی ترین سناریوی تعریف شده از وقوع زلزله (با بزرگی گشتاور 9)، ارتفاع امواج در بندر چابهار به حدود 10 متر میرسد. با این حال میزان آبگرفتگی در بندر چابهار به دلیل سواحل صخرهای و تراز بالای خشکی این بندر خیلی زیاد نیست و در همان بحرانیترین سناریو در حدود 500 متر است . از سوی دیگر بندر کنارک به دلیل اینکه کاملاً در پشت دماغهی غربی خلیج واقع شده، امواج سونامی را با ارتفاع کمتری دریافت مینماید و حتی در بحرانیترین سناریو امواج سونامی با ارتفاع حدوداً 4 متری نمیتوانند سبب ایجاد آبگرفتگی در این بندر شوند

کلیدواژه ها:

مدلسازی سونامی ، ناحیهی مکران ، معادلات بوسینسک ، آبگرفتگی