ارایه الگوی تجربه معنوی گردشگران زن از هیتچهایک – بررسی موردی زنان تهرانی

گردشگری و گردیدن در جغرافیا در طول تاریخ همواره جریان انتقال مفاهیم و دانش را برای نسل بشری فراهم کرده است. این دانش چه از جنس علمی و چه غیر علمی، همواره عامل تغییرات ذهنی و حسی گردشگران بوده و مسیر زندگی آنها را از خود متاثر کرده است. روی آوردن گروه های اجتماعی ریسک پذیر به گردشگری ارزان قیمتی مثل هیتچهایک که با سختی های زیادی همراه است، مطلوبیت بررسی آثار این گونه از گردشگری را بالا برنده است. معنویت به عنوان یک مقوله ی ذهنی و ذهنی-عینی در تمامی انواع گردشگری قابل بروز و ادراک است که تاثیرات آن بر کیفیت زندگی گردشگران غیر قابل انکار می باشد. گروه های اجتماعی زنان در سال های اخیر علاقه خود را به سفرهای پرمخاطره ی هیتچهایک نشان داده اند و ابراز کرده اند که معنویت خاص این سفرها، آنها را به تجربه ی مجدد این ریسک سوق داده است. لذا موضوع این پژوهش بررسی الگوی تجربه معنوی گردشگران زن از هیتچهایک می باشد که مخاطبان آنها را زنان تهرانی تشکیل داده است. این پژوهش با استفاده از روش شناسی کیفی، با استراتژی گراندد تیوری صورت گرفت که در آن با 34 زن تجربه کننده ی این گونه از سفر با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته ای صورت گرفت که در نهایت با استفاده از سه گونه کدگذاری باز، محوری و گزینشی منجر به استخراج الگو گردید. یافته ها نشان می دهد که تمایل به خودشناسی و رهایی از روزمرگی مهترین عوامل علی برای تجربه معنوی از هیتچهایک است که تحت تاثیر صمیمت در تعامل با غریبه ها، تفکرات منفی اطرافیان و مشکلات و سختی های سفر قرار دارد. عوامل اعتقادی و رسوم در کنار امروزی بودن به عنوان زمینه، روی راهبردهای اعتقاد و اطمینان، مهمان نوازی و انتخاب بر مبنای درک مشترک اثر می گذارند تا پیامدهای معنوی تغییر و تحول در زندگی، شناخت و لمس فرهنگ ها، دوری از پیش داوری های غلط، امید به زندگی، حسنات اخلاقی، رشد و تعالی روح و مثبت نگری محقق شود. به نظر می رسد در صورتی که سازوکارهای شرعی و اسلامی در کنار استفاده از زیرساخت مجازی در این گونه از گردشگری کارسازی شود، امکان رعایت امنیت و ایمنی مسافران زن هیتچهایکر مهیا خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تجربه معنوی ، گردشگری و معنویت ، هیتچهایک ، زنان هیتچهایکر