بررسی رابطه بین هویت دینی و هویت اخلاقی در دانشجویان دانشگاه های اصفهان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 277

فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICPCE01_070

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

هدف: هدف، بررسی رابطه بین هویت دینی و هویت اخلاقی در دانشجویان دانشگاه های اصفهانبود. روش: با نمونه گیری شبه آزمایشی و تصادفی، از جامعه آماری 24000 نفری، 50 پسر و 50دختر انتخاب و پرسشنامه های هویت اخلاقی (آکویینو، 2002) و هویت دینی (حبی، کرمی نیا،مجدیان و باری، 1387) در اختیار آنها گذاشته شد. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگیپیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره و مدلیابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها:نتایج همبستگی، نشان دهنده عدم تفاوت میان دو گروه پسر و دختر براساس نمره هویت اخلاقی ودینی است. نیز داده ها بیانگر وجود رابطه منفی و معنادار میان نمره کل هویت اخلاقی و هویتدینی (P=-0/337) و ارتباط منفی میان زیرمقیاس نمادسازی با هویت دینی (P=-0/237) ودرونی سازی با هویت دینی (P=-0/358) در هر دو جنس بوده است. تحلیل رگرسیون چند متغیرهحاکی است که هویت دینی پیش بینی کننده معناداری در رابطه با هویت اخلاقی (P=0/001, f=15/6)،و ملاک برونی سازی (P=0/01, f=7/47) بوده اما در رابطه با متغیر درونی سازی معنادارنبوده است (P=0/06, f=2/84). نتایج مدلیابی حاکی از آن است که هویت دینی به صورت مستقیمبر روی هویت اخلاقی به میزان 37 / 0 - در سطح 05 / 0 تاثیر منفی و معنادار دارد. ولی جنسیت برروی هویت اخلاقی و درونی سازی و برونی سازی، تاثیر معنادار ندارد (میزان تاثیر جنسیت برابر با089 / 0 - و با سطح معناداری 401 / 0 می باشد). نتیجه گیری: نتایج حاکی از ضعف تربیت اخلاقیدینداران نسبت به بعد فقهی و عقیدتی ایشان است و مستلزم پر رنگتر کردن بعد اخلاقی در کناربعد فقهی و عقیدتی است.