اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد بر اضطراب هستی در زنان سالمند

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد بر اضطراب هستی در زنان سالمند بود. این مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان سالمند بخش روزانه آسایشگاه کهریزک استان البرز، سال 1396 تشکیل دادند. روش نمونه گیری هدفمند همراه با غربالگری بود که از میان آنها 30 نفر انتخاب به طور تصادفی در دو گروه آزمایش گواه هر گروه 15 نفر گمارده شدند.گروه آزمایش تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش تعهد قرار گرفت گروه گواه، هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسشنامه اضطراب هستی گود وگود 1974 بود. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری MANCOVA تجزیه تحلیل شدند. یافته ها نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش تعهد (ACT) نمره سه خرده مقیاس سه تا از پنج خرده مقیاس بی هدف بودن کارها، پوچ بودن معنای زندگی عدم توانایی در متقاعد کردن دیگران را مولفه از مولفه پرسشنامه اضطراب هستی به طور معنادار کاهش داد. نتایج بر اهمیت کاربرد این مداخله در کاهش اضطراب هستی زنان سالمند تاکید دارد میتوان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر بهره گرفت

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش تعهد ، اضطراب هستی ، سالمند