اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه فوردایس بر کیفیت زندگی صمیمیت زناشویی زنان

هدف این پژوهش اثر بخشی آموزش شادکامی به شیوه فوردایس بر کیفیت زندگی صمیمیت زناشویی زنان بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه شهر تهران در پاییز سال 1396 بودند. حجم نمونه شامل 30 نفر از این جامعه بود، که به روش نمونه گیری غیر تصادفی داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. بطور گمارش تصادفی به دو گروه 15 نفری آزمایش گواه تقسیم شد. برای سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه های سازمان بهداشت جهانی 1998 برای صمیمیت زناشویی ثنایی 1379 به کار برده شد. سپس آموزش شادکامی به شیوه فوردایس بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 70 دقیقه ای یک جلسه در هفته اجرا گردید، پس از اتمام برنامه آموزشی از هر گروه پس آزمون به عمل آمد.به منظور تجزیه تحلیل داده های جمع آوری شده علاوه بر آمار توصیفی از آمار استنباطی تحلیل کوواریانس چند راهه استفاده شد یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش برنامه شادکامی به شیوه فوردایس توانسته بود، میانگین نمرات کیفیت زندگی زیر مقیاس آن سلامت روان روابط اجتماعی صمیمیت زناشویی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه افزایش دهد. با توجه به نتایج این مطالعه آثار آموزش شادکامی در زنان، می توان از مجموعه مهارتها توانمندی های آموختنی آن،برای کمک به حل مشکلات تعارضات زناشویی در زنان استفاده کرد