رابطه میزان هوش معنوی خودکارآمدی عمومی در بین زنان جوان متاهل مطلقه

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 352

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICPCE02_402

تاریخ نمایه سازی: 16 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین هوش معنوی خودکارآمدی عمومی در بین زنان جوان متاهل مطلقه شهر کرج انجام شده است. باور خودکارآمدی عاملی مهم در نظام سازنده شایستگی انسا است. خودکارآمدی بر این موضوع دلالت دارد که نحوه اندیشه، باور احساس افراد بر رفتار آن ها تاثیر می گذارد هوش معنوی نیز اشاره به درجه غایی از هوش آدمی دارد که او را در درک انجام درست کارها یاری می رساند هوش معنوی SI به عنوان یکی از مفاهیم جدید هوش، مشتمل بر سازگاری جنبه های شناختی، هیجانی اخلاقی است که با همه جنبه های زندگی فرد، شامل سلامت بیماری همراه است بطوریکه جنبه هایی از زندگی هر فرد شامل برداشت از خود، دیگران دنیای بیرونی را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به نقش معنویت در بیشتر ابعاد روانشناختی پژوهش حاضر با هدف بررسی هوش معنوی خودکارآمدی عمومی در زنان جوان مطلقه سازگار انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان جوان مطلقه متاهل سازگار شهر کرج بود که از میان آنها تعداد 80 نفر به روش شامل 40 زن جوان مطلقه به صورت نمونه گیری در دسترس 40 زن جوان سازگار به صورت تصادفی ساده انتخاب با پرسشنامه هوش معنوی مقیاس خودکارآمدی عمومی GSE-10 مورد ارزیابی قرار گرفتند.پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی پس رویدادی است به همین منظور داده ها پس از جمع آوری با روش همبستگی پیرسون آزمون گروههای مستقل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین هوش معنوی خودکارآمدی عمومی در زنان متاهل سازگار رابطه مثبت معنی داری در سطح 01 وجود داشت. همچنین تفاوت معنی داری در سطح معنی اری 01 از لحاظ هوش معنوی خود کارامدی عمومی در بین زنان متاهل سازگار زنان مطلقه وجود دارد در هر دو مورد زنان متاهل سازگار دارای میانگین بیشتری می باشند. بطور کلی معنویت بعنوان یک سازه چند وجهی با تاثیر گذاری بر مولفه های روانشناختی از جمله باورهای خودکارآمد در روبه رو شدن با موقعیت ها جاری زندگی، می تواند در ارتقاء سازگاری بهبود کیفیت زندگی افراد نقش موثری ایفا نماید موجبات رشد تعالی را به همراه داشته باشد

نویسندگان

محمود کاظمی

استادیار گروه روانشناسی دانشگاه زنجان