رابطه ی بین مدیریت زمان و سلامت روان با فرسودگی شغلی روزنامه نگاران شهرستان ساری

امروزه تحلیل قوای کارکنان یا فرسودگی شغلی، یک مشکل شایع در جوامع بین المللی می باشد به طوری که طبق آمار موجود از هر هفت شاغل در پایان روز، یک نفر دچار تحلیل می شود. از آنجا که فرسودگی شغلی درروزنامه نگاران می تواند عوامل زیادی مانند کاهش بازده کاری ، افزایش هزینه های بهداشتی، تغییرات رفتاری و فیزیکی، کاهش کیفیت خدمات ارایه شده به ارباب رجوع و بدنبال آن نارضایتی از خدمات فرهنگی را به دنبال داشته باشد بنابراین شناخت و پیشگیری از فرسودگی شغلی در ارتقاء بهداشت روانی افراد و ارتقاء سطح کیفیت خدمات ارایه شده، نقش بسزایی خواهد داشت. در این پژوهش رابطه بین مدیریت زمان و سلامت روان با فرسودگی شغلی روزنامه نگاران شهرستان ساری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین مدیریت زمان و فرسودگی شغلی رابطه معکوس وجود دارد. رابطه مستقیم و مثبت سلامت روان و فرسودگی شغلی نیز تایید شده است که نشان می دهد با بهبود وضعیت مدیریت زمان، فرسودگی شغلی کاهش می یابد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. روش گردآوری اطلاعات پیمایشی بوده و از ابزار پرسشنامه برای سنجش سلامت روان و پرسشنامه فرسودگی شغلی برای سنجش میزان فرسودگی شغلی استفاده شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، فرسودگی شغلی ، سلامت روان