نقش شفقت به خود، سرمایه های روانشناختی و آسیب پذیری روانی در پیش بینی بهزیستی معنوی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: شناسایی عوامل مرتبط با بهزیستی معنوی سالمندان، یکی از موضوعات مورد علاقه حوزه روانشناسی سالمندی است. هدف این پژوهش، بررسی نقش شفقت به خود، سرمایه روانشناختی و آسیب پذیری روانی در پیش بینی بهزیستی معنوی سالمندان مبتلا به بیماری دیابت نوع دو بود. روش: روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. در این مطالعه 350 سالمند به روش نمونه گیری تصادفی و به صورت خوشه ای از مناطق مختلف شهر مشهد جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه های شفقت به خود، سرمایه روانشناختی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و بهزیستی معنوی استفاده شد. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از نرم افزار Spss21 و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری به شیوه گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: رابطه مولفه های شفقت به خود (خود مهربانی، تجربیات مشترک انسانی ذهن آگاهی) و سرمایه های روانشناختی با هر یک از مولفه های بهزیستی معنوی مثبت و معنیدار است (P≥0/001)، رابطه مولفه های شفقت به خود (خودقضاوتی، انزوا و همانندسازی افراطی) و آسیب پذیری روانی (افسردگی، اضطراب و استرس) با بهزیستی معنوی منفی و معنیدار است .(P≥0/001) نتایج رگرسیون چندمتغیری نشان داد که 35 درصد از واریانس بهزیستی معنوی سالمندان توسط خودمهربانی، ذهن آگاهی، تاب آوری، خوش بینی، اضطراب و استرس تببین میشود. نتایج: نتایج این تحقیق تلویحات مهمی در خصوص اهمیت شفقت به خود، سرمایه روانشناختی و افسردگی، اضطراب و استرس در حفظ بهزیستی معنوی و روانشناختی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 داشت.

کلیدواژه ها:

شفقت به خود ، سرمایه روانشناختی ، بهزیستی معنوی ، آسیب پذیری روانی ، سالمندان.