بررسی آموزش مهارت های زندگی بر بهبود هوش هیجانی کودکان بدسرپرست و بی سرپرست

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر هوش هیجانی کودکان بد سرپرست و بیسرپرست شهر تهران بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است .جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان 4-5 سال بد سرپرست و بی سرپرست شیرخوارگاه های شهر تهران بود که جهت آزمون فرضیه ها با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس حجم نمونه 30 نفر انتخاب شده و در دو گروه 15 نفری درگروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. در این تحقیق از مقیاس هوش هیجانی کودکان قیدر (2015) استفاده شد.گروه آزمایش طی 15 جلسه، تحت آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفتند و در انتها آزمون هوش هیجانی از هر دو گروه گرفته شد. هم چنین آموزش مهارتهای زندگی بر اساس کتاب آموزش مهارتهای زندگی فیروزبخت ،موتابی و مجموعهای از منابع مرتبط دیگر حوزه کودک و گذراندن بیش از 150 ساعت کارگاه در حوزه کودک و مهارتهای زندگی اجرا گردید. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره با کاربرد نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر مهارتهای اجتماعی کودکان بد سرپرست و بیسرپرست شهر تهران اثربخش بوده است.

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، خودآگاهی ، خود مدیریتی ، آگاهی اجتماعی ، مدیریت رابطه