آموزش تحلیل رفتار متقابل و ابعاد بهزیستی روانشناختی دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی روانشناختی و ابعاد آن در دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی شهر تهران بود. طرح پژوهش نیمه تجربیه با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی منطقه 3 شهر کرج است که در سال تحصیلی 1393-1392 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 30 نفر دانش آموز دختر مقطع پیش دانشگاهی بودند که در آزمون بهزیستی روانشناختی نمره پایینی کسب کرده بودند. به طور تصادفی 15 نفر در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. سپس به تصادف برای یکی از این دوگروه (گروه آزمایش) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش تحلیل رفتار متقابل برگزار گردید، در صورتی که برای گروه کنترل هیچ جلسه ای برگزار نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) با 18 سوال و شش خرده مقیاس (پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد فردی) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. داده ها نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل، نمره کلی بهزیستی روانشناختی و ابعاد آن را به طور معناداری در پس آزمون افزایش داده است. نتیجه بدست آمده از این تحلیل نشان می دهد که آموزش تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی روانشناختی و زیرمقیاس های آن تأثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

تحلیل رفتار متقابل ، بهزیستی روانشناختی ، دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی