اثربخشی آموزش خودگویی های درونی مثبت بر افزایش شادکامی همسران جانبازان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خودگویی های درونی مثبت بر شادکامی همسران جانبازان انجام ‏شد. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل ‏کلیه همسران بجانبازان بنیاد شهید منطقه 2 ‏مشهد بود، از این جامعه 24 ‏نفر به صورت نمونه گیری در دسترس ‏انتخاب و به دو گروه 12 ‏نفری تقسیم شدند. گروه ازمایش طی8جلسه´ 90 ‏دقیقه ای اموزش خودگویی های ‏درونی مثبت دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. در این پژوهش به منظور جمع آوری داده ها ‏از پرسشنامه شادکامی مونش (MUNSH) استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری به کمک نرم افزار SPSSانجام گردید. یافته های حاصل از پژوهش ‏نشان داد آموزش خودگویی های درونی مثبت اثر معناداری بر افزایش شادکامی همسران بجانبازان داشت ‏(P<0/05). همچنین بر مولفه های احساس مثبت و احساس منغی تاثیر معنادار داشت ولی بر مولفه های تجربه ‏مثبت و تجربه منفی اثر معناداری یافت نشد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که آموزش خودگویی های ‏درونی مثبت بر افزایش شادکامی همسران جانبازان موثر است

کلیدواژه ها:

همسران جانبازان ، خودگویی درونی مثبت ، شادکامی