بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و خودکارآمدی دانش آموزانمتوسطه شهرستان مینودشت

سرمایه اجتماعی در بهداشت روانی، سلامت جسمانی ، کارآمدی و مشارکت اجتماعی از ‏مهمترین اولویت های روانشناسی قرار گرفته است. از طرفی خودکارآمدی، به حس کنترل هر فرد ‏روی محیط و رفتارش وابسته است. بنابراین هدف تحقیق حاضر مطالعه رابطه بین هوش معنوی با خود کارآمدی می باشد.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان مینودشت که در سال تحصیلی 95 ‏- 94 ‏در مدارس مشغول به تحصیل می باشند و نمونه آماری متشکل از 277 ‏نفر بوده است که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند . جهت تعیین حجم نمونه از جدول مورگان -کرجسی استفاده شد . ابزارهای اندازه گیری در تحقیق دو پرسشنامه بود که عبارتند از : ‏پرسشنامه سرمایه اجتماعی اونیکس و بولن ( 2000 ‏) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر. در این تحقیق جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار(SPSS) در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده ‏شد .جهت تحلیل داده های حاصل از روش اماری رگرسیون چند متغیری و همبستگی گشتاوری ‏پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده این است که بین سرمایه اجتماعی با خود کارآمدی آزمودنی ها رابطه مثبت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، خودکارآمدی ، دانش آموزان متوسطه