تأثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر کرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر دورهمتوسطه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 95-1394انجام گرفت. به این منظور تعداد 30نفر دانش آموز پایه اول دورهمتوسطه اداره آموزش و پرورش ناحیه سه شهر کرمانشاه به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش(15دانش آموز) و گروه کنترل (15دانش آموز) گمارده شدند. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری اجتماع ( California(1939استفاده شدکه در پیش آزمون و پس آزمون توسط گروه آزمایش و کنترل تکمیل گردید. آموزش تحلیل رفتار متقابل طی هشتجلسه بر روی گروه آزمایش انجام گرفت و در این فاصله گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفادهاز آزمون تحلیل کواریانس تک و چند متغیری تحلیل شد، نتایج نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل سبب افزایشسازگاری اجتماعی کلی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. به علاوه آموزش تحلیل رفتار متقابل موجب کاهشگرایش های ضداجتماعی، افزایش روابط اجتماعی، روابط خانوادگی، قالب های اجتماعی و روابط مدرسه ای دانشآموزان دختر شرکت کننده در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل شد. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفترویکرد تحلیل رفتار متقابل روشی کارآمد در افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، تحلیل رفتار متقابل ، دانش آموزان دختر ، شهر کرمانشاه