بررسی نقش و جایگاه تجربه ی عاشقانه در معنادرمانی

مسئلهی معنا از مهمترین مسائل زندگی انسان مدرن است. بر اساس دیدگاه فرانکل زندگی معناداریک نیاز روحی است که پاسخگویی صحیح به این نیاز میتواند به زندگی شاد و ثمربخش و عدمپاسخگویی صحیح به آن میتواند باعث احساس پوچی و افسردگی و دیگر مشکلات روانی شود. بهنظر میرسد پیچیدگی این مسئله ناشی از آن است که در فرهنگ مدرن همه ی کلان روایتهایی کهبه زندگی بشر معنا می بخشیدند به واسطه ی علوم طبیعی و به ویژه انقلابهای علمی سده ی هفدهم فروریخته اند. به نحوی که لازم است هرکسی خود به دنبال یک معنای شخصی برای زندگی خود باشد وپاسخی برای این سوال بیابد که زندگی با همه رنجها و سختی هایش آیا ارزش زیستن دارد؟ چرابایستی هستی را تحمل کنیم؟ و سوالهای بسیاری از این دست که همگی از اضطراب وجودی انسانمدرن در مواجهه با مسئله ی معنای زندگی برمی خیزد. یکی از تجربه هایی که میتواند زندگی رامعنادار کند تجربه ی عشق است. در عین حال عشق، معانی و انواع مختلفی دارد. هدف این مقالهبررسی انواع تجربه ی عاشقانه و نسبت آن با زندگی معنادار است تا از این طریق جایگاه عشق درمعنادرمانی مشخص شود

کلیدواژه ها:

معنا ، عشق ، فرانکل ، معنادرمانی