رابطهی شوخ طبعی و شادکامی با تابآوری و بهزیستی روانشناختیدر دانشجویان دانشگاه آزاد ابهر

رویکرد روانشناسی مثبتگرا تبلور تغییر در علم روانشناسی از صرف پرداختن به ترمیم آسیبها به سمت بهینه سازیکیفیات زندگی است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی شوخ طبعی و شادکامی با تاب آوری و بهزیستی روانشناختیدانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر بود. روش پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی است، 180دانشجو به شیوهنمونه گیری طبقه ای انتخاب و با استفاده از پرسشنامه شوخ طبعی، شادکامی آکسفورد، تاب آوری کانرـ دیویدسون وبهزیستی روانشناختی ریف مورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیونگام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد که شوخطبعی و شادکامی با تاب آوری و بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری دارد( p‹0/01)نتایج تحلیل مسیر نشان میدهد که متغیر شادکامی تأثیر مثبت و مستقیم بر متغیرهای وابسته بهزیستی روانشناختیو تاب آوری دارد. ولی متغیر شوخطبعی بر اساس نتایج آزمون رگرسیونی چندمتغیره تأثیری برمتغیرهای وابسته تاب آوریو بهزیستی روانشناختی ندارد

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، تاب آوری ، دانشجویان ، شادکامی ، شوخ طبعی