بررسی رابطه بین انگیزه پیشرفت و خودپنداره باپیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دورهراهنمایی

هدف ازاین پژوهش بررسی رابطه بین انگیزه پیشرفت و خود پنداره با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسرسال سوم ‏راهنمایی بود.جامعه آماری این پژوهش 2765نفر بود. که تعداد 120 ‏نفر به عنوان نمونه آماری و به شیوه نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند.ابزارهای این پژوهش شامل پرسش نامه انگیزه هرمنس وپرسشنامه خودپنداره ‏راجرزاست.روش تحقیق،پژوهش ازنوع همبستگی - توصیفی بود وبرای ازمون فرضیه ها از ضریب همبستگی اسپیرمن ‏استفاده شد. ضریب پایایی به دست آمده با این روش نیز حدود 82% بدست آمد.برای پرسشنامه خود پنداره راحرز نیز با ‏استفاده ازروش دونیمه کردن وضریب همبستگی حاصل ازنمرات هر دونیمه استفاده شده است .همبستگی بین نمره های ‏سوال های فرد وسوال های زوج براساس همبستگی کشتاوری پیرسون محاسبه شد.ضریب همبستگی برار 67% است .پس ‏با استفاده ازروش اسپیرمن ،ضریب اعتبار کل ازمون مخاسبه شده ضریب همبستگی محاسبه شده برابر با 80% است که در ‏سطح الفای001/. معنی دار است.روایی ازمون با توجه به استاندارد بودن پرسشنامه وابحرز مورد تایید میباشد.نتایج نشان ‏داد که در دانش اموزان رابطه معنا دار و مثبتی بین انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی و خود پنداره وجود دارد. به ‏طوریکه هرقدر فرد از انگیزه پیشرفت بالاتر و نیز ازخود پنداره بهتری برخورد دارباشد موفقیت تحصیلی بیشتری کسب خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت ، خودپنداره ، پیشرفت تحصیلی