اشتغال زنان، واگرایی و همگرایی آن با سبک زندگی اسلامی

زنان در طول تاریخ ، علاوه بر انجام کارهای گسترده درون خانه ،همگام با مردان به فعالیت هایی مانند دامداری وکشاورزی نیز اهتمام می ورزیده اند و از این طریق به اقتصاد خانواده کمک کرده اند. از سده های گذشته تاکنون،اینفعالیت ها، در عداد تکالیف و کارهای خانه بشمار می آمده و از این رهگذر، مزدی به زن پرداخت نمی شده است.اما باتوجه به پیشرفت تکنولوزی و جای گزینی ماشین به جای نیروی انسانی و ایجاد کارخانه های بزرگ ، و از سوی دیگر نیازبه درآمد و رفاه بیشتر و یا انگیزه های دیگر ،اشتغال زنان به فعالیتهای اقتصادی بیرون از خانه ،طی دهه های اخیر، اهمیتو گستره ویژه ای یافته است. در مورد فعالیت های اقتصادی زنان، دیدگاه های متفاوت و چه بسا متعارضی وجود دارد. آیااشتغال زنان در بیرون از خانه همگرایی با سبک زندگی دینی وآموزه های آن دارد و یا در اساس، آیات ، روایات و انظارفقیهان با آن واگرایی دارد؟نویسندگان این سطور با روش توصیفی – تحلیلی و لحاظ رویکردها و شبهات موجود درحوزه اشتغال زنان،به بررسی آیات و روایت،پرداخته و به این نتیجه رسیده اندکه اسلام با اصل اشتغال زنان و فعالیت هایدرآمد زا، مخالفتی ندارد و بلکه در مواقع لزوم، حضور آنان را تشویق می کند. اما آنچه که نباید نادیده انگاشته شود،این است که اسلام به انگیزه اشتغال و نیز رابطه آن با وظایف دیگر زنان همچون همسرداری وتربیت فرزندان، اهمیت میدهد، و مطالبه دین، اشتغال زنان با در نظر گرفتن توانایی ها ،استعدادها و حفظ شخصیت و کرامت انسانی آنان می باشد.اماسوگمندانه فمینیست ها با انگیزه مبارزه با جنس مخالف به تشویق زنان به حضور جدی و افراطی در صحنه های اقتصادیمی پردازند و اشتغال را برای زنان بدون هیچ قیدی، لازم و ضروری و از عوامل پیشرفت آنان قلمداد می کنند.اما تجربهحاوی این امر است که این رویکرد، نه تنها به احقاق حقوق زن، هیچ کمکی نمی کند، بلکه آسیب های جدی را نیزبرای شخصیت او و بنیاد خانواده در پی دارد

کلیدواژه ها:

اشتغال ، زنان ، اسلام ، سبک زندگی ، فمینیسم ، پیامدها