نقش کنترل هدفمند و طرحواره های شناختی در پیش بینی سازگاری اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال بی اعتنایی مقابله ای

هدف این مطالعه بررسی نقش کنترل هدفمند و طرحواره های شناختی در پیش بینی سازگاری اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال بی اعتنایی مقابله ای بود. این مطالعه توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دبیرستانی شهر تبریز در سال 1394 بودند که تعداد 120 نفر از دانش آموزان دارای نمره بالا در چک لیست اختلال بیاعتنایی مقابله ای به صورت دردسترس ابه عنوان نمونه آماری نتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه طرحواره یانگ فرم کوتاه، مقیاس کنترل هدفمند، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان و چک لیست اختلال بی اعتنایی مقابله ای استفاده شد. داده های پژوهش با روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین کنترل هدفمند با سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بین طرحواره های بریدگی، دیگر جهت مندی و طرحواره های ناسازگار اولیه کلی با سازگاری اجتماعی و بین طرحواره خود گردانی و عملکرد مختل با سازگاری اجتماعی و تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد 3/9 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی و 5 درصد از واریانس سازگاری تحصیلی دانش آموزان توسط متغیرهای کنترل هدفمند و طرحواره ناسازگار اولیه پیش بینی می شوند. در نتیجه میتوان بیان نمود کنترل هدفمند و طرحواره های شناختی از توان نسبتا پایینی برای پیشبینی سازگاری اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال بیاعتنایی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

کنترل هدفمند ، طرحواره های شناختی ، سازگاری اجتماعی ، تحصیلی ، اختلال بی اعتنایی مقابله ای