نقش محل سکونت،رشته تحصیلی وشیوه های تربیتی خانواده برعزت نفس دانش آموزان دختردبیرستانی

هدف پژوهش حاضر،بررسی وضعیت عزت نفس دانش آموزان دخترمدارس متوسطه ، است.به منظورانجام پژوهش،نمونه ای به حجم 389 نفرازدانش آموزان دخترمدارس متوسطه شهری وروستایی استان سیستان وبلوچستان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.اطلاعات موردنیاز،بااستفاده ازدوپرسشنامه، گردآوری شد.ازپرسشنامه ویژگی های فردی- خانوادگی(محقق ساخته) ،جهت جمع آوری اطلاعات مربوط به متغیرهای مستقل( محل سکونت،رشته تحصیلی وشیوه های تربیتی خانواده )وپرسشنامه عزت نفس آیزنگ( استانداردشده)جهت اندازه گیری عزت نفس آزمودنی هااستفاده گردید .پایانی پرسشنامه آیزنگ باروش آلفای کرانباخ 0/92 برآورد شده است.روایی وپایایی پرسشنامه محقق ساخته نیزرضایت بود.ضریب روایی پرسشنامه آیزنگ از طریق محاسبه ضریب همبستگی بین نمره کل آزمون آیزنگ وپرسشنامه کوپر اسمیت ( روایی همگرا) 0/80 محاسبه شده است.نتایج بااستفاده ازآزمونهای ضریب همبستگی پیرسون،مجذورکا،(تی)مستقل وتحلیل واریانس یک راهه ،تحلیل شد.نتایج نشان داد بین میانگین عزت نفس دانش آموزان دخترمدارس متوسطه بر اساس شیوه های تربیتی خانواده تفاوت معناداروجوداردولی بین میانگین عزت نفس دانش آموزان دختر باتوجه به متغیرهای محل سکونت(مدارس شهری وروستایی)و رشته تحصیلی (علوم تجربی -ریاضی وفیزیک - علوم انسانی و کارو دانش) تفاوت معناداری وجودندارد.درنتیجه می توان گفت که شیوه های تربیتی خانواده برخودباوری دانش آموزان دخترتاثیرداشته،امامحل سکونت ورشته تحصیلی برمیزان خودباوری دختران دانش آموز موثر نبوده است.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، رشته تحصیلی ، شیوه های تربیتی ، دانش آموزان ، مدارس متوسطه