رابطه سبک های یادگیری با حل مساله در بین دانشجویان دانشگاه علمی کاریردی ساپکو

هدف پژوهش حاضر رابطه سبک های یادگیری با حل مساله در بین دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی ساپکو می باشد . روش تحقیق از نوع همبستگیست زیرا ارتباط بین دو یا چند متغیر را می سنجد جامعه : 195 نفر از دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی ساپکو نمونه،: 125 نفر از دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی ساپکو است. روش انتخاب نمونه جدول مورگان می باشد و فرضیه های پژوهش عبارتند از فرضیه اول : بین یادگیری از طریق احساس و حل مساله رابطه معناداری وجود دارد .این فرضیه رد گردید چون سطح معناداری بدست آمده برابر با 0/528 و بزرگ تر از 0/05 است بنابراین با اطمینان 95 / . بین سبک یادگیری از طریق احساس و حل مساله رابطه معناداری وجود ندارد و همچنین فرضیه دوم بین یادگیری از طریق فکر کردن و حل مساله رابطه معناداری وجود دارد .جهت سنجش رابطه فوق از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در این آزمون بین سبک یادگیری از طریق فکر کردن و حل مساله در سطح ( فرمول در متن اصلی مقاله) رابطه معناداری یافت شد. فرضیه سوم :بین یادگیری از طریق انجام دادن و حل مساله رابطه معناداری وجود دارد .این فرضیه تایید شد چون سطح معناداری بدست آمده برابر با 04 / . و کوچکتر از 05 / . است بنابراین با اطمینان 95 / . بین سبک یادگیری از طریق انجام دادن و حل مساله رابطه معناداری وجوددارد نتایج کلی نشان می دهد بین سبک یادگیری با حل مساله رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، حل مساله ، دانشجو