رابطه ابعاد سازگاری وکیفیت روابط بین فردی و مقایسه آن در دانشجویان موفق و ناموفق

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ابعاد سازگاری و کیفیت روابط بین فردی در دانشجویان موفق و ناموفق است. جامعه آماری شامل ، کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل دوره کارشناسی دانشگاه های دولتی شهر تهران بود . نمونه پژوهش 400 نفر بودند که از میان دانشجویان دختر و پسر دارای پیشرفت تحصیلی بالا و پایین دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و علامه طباطبایی شهر تهران در سال تحصیلی 1393-1392 به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه های سازگاری بل و مقیاس دلبستگی کولینز و رید (1990) استفاده شد. داده های به دست آمده از طریق آزمون تی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید. نتایج بیانگر رابطه معنادار بین بعد سازگاری عاطفی و اجتماعی با روابط بین فردی در دانشجویان بود. به علاوه بین ابعاد سازگاری و روابط بین فردی در دانشجویان موفق و ناموفق تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج این پژوهش اهمیت شناخت ابعاد مختلف سازگاری را در رشد دشواری در روابط بین فردی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ابعاد سازگاری ، دانشجویان موفق و ناموفق ، کیفیت روابط بین فردی