نقش سازمان بسیج دانش آموزی در آموزش و پرورش و جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان

رجامعه پذیری سیاسی به عنوان عاملی تاثیر گذار بر شخصیت و رفتار اجتماعی و سیاسی افراد به خصوص جوانان و نوجوانان میباشد. تاثیر بسیاری از نهادهای رسمی و غیر رسمی گوناگونی از جمله خانواده، آموزش و پرورش و... بر جامعه پذیری سیاسی افراد بوسیله ی محققان مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان به خصوص دانش آموزان مقطع متوسطه، به دلیل داشتن روحیهی آرمانگرایی و کمال طلبی در آنها و به دلیل آنکه تشکیل دهندهی نسل مهم آینده هستند، حایز اهمیت است. یکی از راههای مهم در پذیرش شاخص های جامعه پذیری سیاسی بوسیله افراد از جمله دانش آموزان، که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، سازمان بسیج دانش آموزی میباشد امروزه سازمان بسیج دانش آموزی در هر سه مقطع دبستان (امیدان)، متوسطه اول (پویندگان) و متوسطه دوم (یشگامان) اقدام به جذب دانش آموزان در این تشکل مهم مینماید. این سازمان از طریق شیوهها و رویکردهای عملی و نظری و با ایجاد و تقویت روحیه همیاری و مسیولیت پذیری، بر جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان اثرات زیادی دارد که میتواند بر نگرش های عمیق و رفتارهای پایدار سیاسی نهادینه شده منجر شود. بر این اساس، در این مقاله بر آن شدیم تا نقش سازمان بسیج دانش آموزی را بر جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان مقطع متوسطه بررسی کنیم. باتوجه به چنین اهتمامی میتوان یکسری از راهبردها و راهکارهای ضرورت بخش را برای پیوند جامعه پذیری سیاسی و سازمان بسیج دانش آموزی، در جامعه حال حاضر ایران مورد اهتمام قرار داد. چنین برنامه ریزی باعث شکلگیری هویت سیاسی پویای دانش آموزان خواهد شد؛ که میتواند بر نگرشهای عمیق و رفتارهای پایدار سیاسی نهادینه شده منجر شود. طبق نتایج آزمون فرضیهها، بین جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان بر اساس عضویت بسیج و غیر عضویت، نوع عضویت(فعال و غیر فعال) و رشته تحصیلی تفاوت معناداری به دست آمد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، جامعه پذیری ، دانش آموزان دوره متوسطه ، سازمان بسیج دانش آموزی ، برنامه های سازمان بسیج دانش آموزی