مقایسه ناگویی خلقی، کمال گرایی بهنجار و نوروتیک در زنان متقاضی طلاق و زنان عادی

پژوهش حاضر به منظور مقایسه ناگویی خلقی، کمال گرایی بهنجار و نوروتیک در زنان متقاضی طلاق و زنان عادی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود که نمونه زنان متقاضی طلاق از بین کلیه زنان مراجعه کننده به دادگاه عمومی شهر شهرکرد در سال 95-94 با روش نمونه گیری در دسترس به تعداد 30 زن و نمونه زنان عادی به تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند با در نظر گرفتن ویژگی های سن (18 تا 40 ساله) سطح تحصیلات و مدت زمان ازدواج انتخاب گردیدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل مقیاس کمالگرایی تریشورت و همکاران (1995) و مقیاس آلکسی تیمیا تورنتو - 20 بود. داده های به دست آمده از نمونه با استفاده از آزمون T برای گروهای مستقل با نرم افزار spss (v. 23) تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین میزان ناگویی خلقی زنان متقاضی طلاق و عادی (p<0/05 و t=26/511) کمالگرایی بهنجار زنان متقاضی طلاق و عادی (p<0/05 و t=41/107) و نوروتیک زنان متقاضی طلاق و عادی تفاوت معنیداری وجود دارد (p<0/05 و t=28/50) نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان میدهد زنان متقاضی طلاق از ناگویی خلقی و نوروتیک بالاتری و از کمالگرایی بهنجار پایینتری نسبت به زنان عادی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، کمال گرایی بهنجار ، نوروتیک ، زنان