زوج درمانی

زمینه و هدف: به وجود آمدن اختلاف و تعارض بین زن و شوهر امری طبیعی است، به دلیل ماهیت تعامل زوجها گاهی اوقات پیش میآید که اختلافنظر روی میدهد و در نتیجه زوجها نسبت به همدیگر احساس خشم، ناامیدی و نارضایتی میکنند. بنابراین زن و شوهر باید یاد بگیرند که تعارض های خود را حل کنند و یا از یک درمانگر جهت برطرف کردن مشکل به وجود آمده کمک بگیرند. هدف در زوج درمانی کم به زنان و مردان است تا همدیگر را بهتر درک کنند و اگر تصمیم دارند و یا میخواهند که تغییر کنند، به آنها کمک شود تا به خواسته و هدفشان برسند. بنابراین این موضوع ضرورتی را ایجاد کرده که به بیان مسیله زوجدرمانی و انواع شیوه های زوجدرمانی و روش درمان پرداخته شود. روش پژوهش: این نوع مطالعه از نوع مروری است. یافته ها: درمانگر به زوج کمک میکند که زندگی مشترکشان را موردبررسی قرار دهند و تصمیم بگیرند که چه تغییراتی لازم است. آنها سعی میکنند سوءتفاهم های دوجانبه، انتظارات غیرمعقول و تصورات بیاننشدهای که باعث تداوم تعارض میان آن دو میشود را برطرف کنند. و درمانگر طی درمان از شیوه های درمانی سیستمی و الگوهای خانوادگی، رفتاری- شناختی، هیجانی، خودتنظیمی و مثبت نگر و مانند اینها استفاده میکند. نتیجه گیری: به طورکلی افزایش جدایی زن و شوهر و نارضایتی زناشویی از یک سو و درخواست شمار قابلتوجهی از آن ها برای پرباری و بهبود روابط زناشویی از سوی دیگر، نشان دهنده نیاز همسران به مداخله ها و آموزش های تخصصی در این زمینه است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی ، خودتنظیمی ، رفتاری- شناختی ، هیجانی ، مثبت نگر